bobo睇住文傑喺ig每日del一張佢地嘅合照,就好似睇住自己慢慢被對方推出回憶嘅舞台。

嗰種感覺,同一日少一忽肉無分別。

唔好⋯⋯唔好忘記我⋯⋯

喺日本嘅bobo慘叫,但喺香港嘅文傑唔會聽到。

我唔想喺你ig消失。





我唔想喺你嘅回憶中變成輕煙。

但唔通bobo打比文傑,叫佢停手,又有用咩?

分咗手,就算眼白白望住對方將合照撕碎,自己都無資格阻止。