男校生活史･回到起點: 第三章 好朋友

「A41P嚟啦! A41P嚟啦!快啲Scan下啦! 」

「咪嘈啦! Err...有一個港龍, 兩個國泰。」佢同我講完之後就繼續細細聲喺度數。

畀你估下佢喺度講緊啲乜嘢? 佢喺度數緊飛機? 咪玩啦! 喺架機場巴士點可以見到架飛機呀......我諗......讀男校應該都離不開一隻字啫-「女」呀!
 
佢絕對係一個scanner, 因為幾乎每一次放lunch去對面食飯嗰陣佢都會數一次畀我哋聽。
 
講起女, 我覺得我哋學校又真係與別不同, 唔單止全校都係男學生, 連老師都係男老師。所以話, 我中一入嚟呢間中學嘅時候真係好唔慣。我仲記得細個嗰陣我成日都同自己講一句「千祈唔好變Gay...千祈唔好變Gay...」你話我嗰陣係咪傻傻地。
 




學校附近有一間好出名嘅茶餐廳, 所以每日都好多人去食。而我哋學校嘅學生亦不外乎鍾意去嗰度食, 所以除咗朝早嘅「一分鐘耐力賽」, 當然仲有午飯時段嘅「爭凳仔遊戲」。
 
好多人都覺得爭櫈仔係細路嘅遊戲, 但點知到你大個咗, 甚至返工嗰陣, 你先發現......原來你一直都玩緊。
 
爭贏咗, 就坐低食好西; 爭輸咗, 就快啲返歸。
 
食過飯後, 踏出門口, 伸咗一個懶腰。
 
「一陣上咩堂呀?」
 




「我同傑仔上空堂。」Johnny速速回答。
 
「可以呀, 即係我一陣上BAFS啦, 我哋去買糖食啦。」冇咗糖, 我真係會瞓著。唔知上堂偷食係咪都係每一個學生都有嘅回憶呢? 定還是食杯麵? 定食叉燒?
 
「我覺得食糖姐係塞住你把口, 塞住你把口姐係你唔會講嘢, 你唔會講嘢姐係唔會倒亂, 你唔會倒亂姐係影響唔到上堂秩序, 影響唔到上堂秩序姐係幫助老師減壓......」我無意中將腦海諗到嘅嘢一次過講曬出嚟, 而我望住傑仔個樣, 佢好似真係思考緊我講既嘢。
 
佢傻㗎咩? 唔係, 其實佢份人冇乜嘢嘅, 不過有時你望住佢, 佢都可以話你串緊佢咁樣啫。講起傻, 我比佢更傻。
 
而Scanner同Johnny同時拎起隻錶, 望住隻錶對時, 異口同聲咁對住我講: 「而家係一點四十二分, 係你黃俊敏收皮嘅時間。」
 




「唔係......我認真㗎。」
 
「得啦得啦! 你講畀我聽冇用㗎, 你同阿sir講啦。你講完佢會光明正大咁畀你食嘅......咁咪正囉。」
 
我哋幾兄弟就係咁, 每日都喺度搞爛gag, 呢一種嘅生活可以話係快樂嘅。
 
我都可以話係一個問題少年, 最多口水嗰個應該係我。我都唔知點解, 但係就係好鍾意講野, 講到停唔到咁。可能咁樣, 先令我搵到真正嘅自己, 真正嘅快樂。
 
「阿!」喺我後面有個女仔突然嗌咗一聲。
 
我望一望佢, 發現到佢流緊鼻血。
 
「阿敏, 你唔係紅十字會嘅咩? 你過去幫下佢啦。」你估我唔知佢哋班衰仔諗咩。
 
<故事待續......>




.......................................................................................................................
如果大家覺得好睇就留個言啦​! 支持一下小弟​~​
20/12/2016: 第四章