鏡頭一轉,時間去番Hugo同Stella係電話因為心亂如麻開火個晚。 

"痴線架!我打段歌詞都要俾佢鬧.... 
Candy呀...我好辛苦呀..." Stella喊哂咁打俾Candy。 

"我都叫左你唔好對佢咁好啦! 
男人真係唔寵得架! 
拿,你而家就嬲下佢先! 
俾佢下馬威佢! 
佢一定會氹番你既!" Candy信心十足,佢相信Hugo未至於咁狠心。 



"唉,其實我有冇做錯?" 

"你又黎啦!你唔好將所有野攬上身啦! 
個衰仔溫書大哂呀? 
唔洗顧你感受架咩?" Candy其實都睇唔過眼。 

"嗯,我諗佢都唔想既。" Stella又開始心軟。 

"你信我,總之你嬲下佢先啦! 


千其唔好主動搵佢呀!" 

三日後。 

"Candy呀...我好掛住Hugo呀。 
我唔搵佢,佢就真係唔搵我。 
如果我地咁就一路唔搵大家點算呀?" 

"三日姐!俾少少信心自己! 
如果佢真係愛你,鬥下氣佢就一定會搵番你! 


你咪當今次係一個考驗囉。 
如果,我話如果姐,佢真係一直都唔搵你, 
呢d男人,唔要都罷啦。"  

Candy心入面都唔知咒罵左Hugo幾多次。 
點解可以仲唔搵番Stella? 

"唉...點解佢可以咁狠心唔理我... 
我每日起身就諗起佢。 
我有時寧願一睡不起..." 

"拿!你記住,做女人點都好, 
就係唔可以為左男人要生要死! 
大忌呀姊妹! 
一要生要死,你就輸左一半!" 



直至到兩星期後。