《相隔100年嘅愛情故事》《1874》: 第八章

第二日，星期六，亦都係假期。


我問雨婷:「今日你想去邊呀？」佢無答我，喺度睇電視，我去睇下佢睇緊乜嘢，原來係貓，咁我知要帶佢去邊啦！


我地去到目的地，雨婷問「呢度邊度嚟㗎？」「上度去你咪知囉。」我地搭lift上度去。


佢問「點解咁多貓貓嘅？」呢度就係紅極一時嘅貓咪café。我諗住話俾佢聽呢度係咩地方，但係佢已經衝咗入去。「貓貓呀，係貓貓呀。」






「雨婷，你飲咩呀？」「貓貓呀！」明顯地，佢完全無理我，我直接同侍應講:「要杯Lungo同杯mocha。」我費事佢飲唔慣齋啡。


飲完之後，雨婷仲賴死唔死「唔制呀，我唔制呀，我要睇貓貓呀！」「下次再嚟啦。」


第二日，星期日。






今朝早我起身嘅時候有人msg我，係阿belle「今日1點乜乜地方等」「ok」


跟住雨婷問我「今日星期日去邊度玩呀？」「對唔住呀，雨婷我今日要夜晚先得閑呀。」「吓」我摸下佢個頭「乖啦。」「好啦」


跟住就去咗k房到。不過佢遲 · 到 · 






我等呀等呀等，等咗半個鐘頭準備走嘅時候，佢終於嚟啦。「小姐，我約你幾點呀？」佢揼低頭咁話「1點...」「而家幾點呀？」「1點半...對唔住呀，係唔小心訓耐咗啲，下次唔會㗎啦。」「你係先好講呀，入去啦。」「好呀！」


我地入到去嘅時候，我就讓佢唱先，佢居然點唱信心花舍，佢唱得好好聽，把聲好似鄧麗欣。因為佢把聲太似鄧麗欣，所以我忍唔住唱fantasy tale，佢竟然話我唱得好過鄧麗欣，不過我個人就比較謙虛，所以我梗係話唱得唔好啦。


跟住我地淪流喺咁唱唔同嘅歌，無人之境，天下無雙，失憶蝴蝶，不來也不去，人來人往，仲有梗係唔少得唱K最重要嘅歌，浮誇。


佢勁開心，好明顯佢好耐都無試過咁樣去減低自己嘅壓。唱完之後，我地就去咗食飯。


喺餐廳度佢好激動咁講「我好耐都無試過咁開心啦，好多謝你呀，下次一齊去過啦。」點解！點解我個心會跳得咁快！我係毒撚嚟咋，諗都唔好諗呀，毒撚！你只係條癈柴，記住呀，你只係條癈柴。






佢見我好耐都無講嘢就話「做咩呀，唔出聲嘅？」「哦，sorry呀，頭先諗緊嘢，好呀，下次再出嚟呀。」出你老母，我講乜嘢呀，我應該拒絕佢㗎。


食完嘢我地就返咗各自屋企。